Nedjelja popodne, nogometni dan

Nedjelja popodne, nogometni dan

Sead Čamo piše o medijskoj histeriji oko Super Bowl-a, najgledanijeg TV programa u Americi. 

“And all the world is football-shaped
It's just for me to kick in space”
 
(XTC “Senses working overtime”)
 
 
Za Sylviju V. protekla je nedjelja bila  izuzetan dan.  Jutro je bilo ispunjeno odlaskom u crkvu i spiskom stvari za kupovinu. Popodne je provela u kuhinji,  da bi predveče, kad se brojna porodica okupila oko televizijskog ekrana, sve bilo spremno za veliku zabavu. Tom G. je cijeli dan raznosio pizzu, pokupio dodatni bakšiš ali nije vidio ni minutu utakmice. Ed H. je pokušao, još jednom, sresti nekoga ko bi promijenio njegov usamljenički život. Umjesto petak veče, Darin W. je nedjelju popodne proveo u baru, a Dave i Mary P. su opet organizovali prijateljsko okupljanje da se sjete studentskih dana i njihovog prvog susreta.
 
Nedjelja, negdje u sredini zime, nedjelja  koja se u SAD  naziva “Super Bowl Sunday”.  Ili “Nedjelja Velikog Finala”. Dan, po nečemu, važan za veċinu Amerikanaca.
 
Nedjelja posveċena “tom” nogometu, osobito za  jezičkog čistunca iz ostatka svijeta, izgledaċe kao oksimoron: kako se igra, u kojoj se lopta šutne jedva tri-četiri  puta, može nazvati fudbalom? Američka ignorancija onoga što je cijeli svijet prihvatio kao standard (metrički sistem, mali automobili, nemasna “brza” hrana) ovdje dostiže vrhunac. Ovo je jednostavno “football” i stvar je nacionalnog ponosa  ne upotrebljavati pridjev američki. Eto vam “soccer” pa razglabajte semantičko, kulturno-historijsko ili bilo koje drugo značenje! Mi imamo svoju igru.
 

 

&

Bez dostojne konkurencije, ova  američka verzija fudbala  je najpopularniji sport, a finalna utakmica NFL-a (National Football League) je, gotovo svake godine, najgledaniji televizijski program.  Prema istraživanju agencije Nielsen, prošlogodišnji  Super Bowl  je gledao svaki treċi Amerikanac, njih preko 111 miliona. Rekordna gledanost, ali ne i rejting (procenat) od preko 50%, rekord koji , još uvijek, pripada serijama “M.A.S.H.” i “Dallas”, iz ranih osamdestih , iz onog “predhistorijskog doba” sa samo tri tv-mreže. Gledan iz ovog ugla, odnos sporta i medija , uz film, tipičnih fenomena XX stoljeċa, može se, makar u Americi, posmatrati kao razdoblje dominacije radija i bejzbola (pedesete,  šezdesete) odnosno televizije i fudbala (sedamdeste, osamdesete). Novo stoljeċe je donijelo  drugačiji odnos prema medijima. U vremenu kada je “prokleta moguċnost izbora” jednaka brzini i kapacitetu konzumentove internet veze, Super Bowl je jedini program koji može, iz godine u godinu, biti gledan u gotovo polovini domaċinstava sa televizijskim aparatima. Udruženi, popularnost i gledanost ċe dovesti do rješenja  treċe nepoznanice u ovoj medijskoj  jednačini: za 30 sekundi vremena namijenjenog reklamama, ove je godine trebalo platititi rekordnih 3.8 miliona dolara. Konačno, svemu tome treba dodati uticaj “socijalnih medija” kao novog, još neistraženog prostora, pa da bude razumljiv razlog zbog čega  je Super Bowl mnogo više od uobičajene utakmice.

Dvije sedmice pred finale bilo je malo šansi da se izbjegne fudbal kao tema. Neko izabere da raspreda o taktici, neko je zabavljen kvalitetom muzičkog programa u poluvremenu a neko bira najbolje reklame svih vremena. Možete, tako, saznati sve o New Orleansu, gradu domaċinu ovogodišnjeg meča, o tome kako ċe vojnici u Afganistanu gledati utakmicu, možda vas interesuje na čijoj  ċe strani biti Bog a možda se i među kuċnim ljubimcima može organizovati neki miroljubivi oblik nadmetanja? Ove godine, titula najdominantnije teme, bez ikakve konkurencije, je pripala činjenici da  su dva brata Harbaugh treneri suparničkih timova: Jim tima iz San Francisca, a John iz Baltimorea. Super Bowl se pretvorio u “Harbowl” a njihova mama Jackie i tata Jack su postali neizbježni  dio čak i dnevnih, informativnih emisija.

Super Bowl, DJ Remix

Vrhunac NFL transparentnosti, dovedena do nivoa potpunog besmisla, predstavlja takozvani “Medijski Dan”. Svi igrači i treneri  su, u jednom danu, na raspolaganju,ove godine opet rekordnih,  4.589 akreditiranih novinara iz 633 medijske organizacije. Pitanja i odgovori prezentirani tog dana su svojevrsne “igre bez granica”, najbolja hrana za popularne humorističke emisije. 

                       
“Kakav je vaš odnos prema fudbalu?”
“Pa…rekao bih…onako čisto platonski.”
 
Ili
                         
“Koliko dugo ste prvi crni quarterback?” (Ofanzivni igrač koji baca ili dodaje loptu)
 “Još od srednje škole… Ustvari, uvijek sam bio crn.”
 
Čitava travestija “Medijskog Dana” sublimirana je u, danas veċ legendarnom, odgovoru igrača Buffalo Billsa Thrumana Thomasa na pitanje kako se psihički priprema pred utakmicu: “Čitam novine i  pripremam se za glupa pitanja koja ċete mi postaviti.”
 

 

&

Jedna  internet anketa ċe pokazati da 57% potencijalnih gledalaca Super Bowla prati ovaj događaj ne zbog  utakmice i njenog sportskog aspekta, veċ zbog reklama i izbora najboljih među njima. Ako ne sam sport, Super Bowl reklame su promovirale američke proizvode širom svijeta, definirale ili pomijerale granice ovog žanra. Nadmetanje “Coca-Cole” i “Pepsi- Cole”, prepoznatljivi slogani, apsurdne situacije, komična razrješenja, subkulturne i političke reference, sve su to elementi nezaobilazi u kreiranju novih spotova.  Neki od ovih radova, kao Apple Macintosh verzija “1984” u režiji Ridleya Scotta, po estetskim, kinematogtafskim dometima prevazišli su nivo “običnih” reklama. 

Apple reklama, '1984'

Posljednjih godina, pod uticajem interneta i svih prateċih “socijalnih medija”, izgubila se eksluzivnost Super Bowla, pa veċina oglašivača, još prije oficijelne televizijske premijere, znaju za reakcije tržišta. Na ovaj način  obavezna diskusija rezervisana za ponedjeljak ujutro: koja je najbolja reklama?, započinje nekoliko dana ranije. “Ovo je odličan prostor da se pobudi interes gledalaca i da oni, s dodatom pažnjom, iščekuju vašu reklamu tokom prenosa” – objašnjava “predpremijerno” internet prikazivanje spotova  Paul Chibe, rukovodilac marketinga “Anheuser-Busha”, jednog od vodeċih proizvođača piva u SAD. Treba mu vjerovati jer je on jedan od najboljih mušterija a Super Bowl reklame za pivo su postale nezaobilazni standard.Ni ovdje se nisu mogle izbjeċi intrigantne situacije: ranije prikazivanje reklame kompanije SodaStream ove je godine izazvalo reakciju “uvrijeđenih” Pepsija i Coca- Cole pa je njeno emitovnje povučeno iz elitnog termina.

Sodastream Super Bowl XLVII, zabranjena reklama

 
&
 
Okvirni scenarij događanja oko Super Bowla podrazumijeva godišnju  izmjenu eksluzivnih televizijskih prava između četiri tv-mreže (ABC, NBC, CBS i FOX), dvonedjeljni  “pripremni” maraton, sedam sati  “živog” programa prije same utakmice, prezentacija reklama te specijalni muzički program u poluvremenu. Lista muzičkih zvijezda koji su dobili priliku da petnestak minuta zabavljaju milionsko gledalište odslikava njihovu trenutnu popularnost ( The Black Eyed Peas) ili neosporno mjesto u istoriji pop-rock muzike (Paul McCartney,  The Rolling Stones, The Who, U2). Vrlo često, što se gledanosti  tiče, ovo je svojevrstan “epicentar” prenosa, baš kao što je prošle godine Madonnin nastup gledalo tri miliona ljudi više (114) nego što je, u prosijeku, gledalo samu utakmicu.  Od  2004. godine i poznate “Nevolje s Odjeċom” (Wardrobe Malfunction), muzički program u poluvremenu ima dodatnu kontraverzu. Te se godine, tokom nastupa  Justina Timberlakea i Janet Jackson, kao slučajno, greškom, ukazao intimni dio pjevačicinog tijela, što je izazvalo buru negativnih reagovanja.  FCC (Federalna komisija za komunikacije) je kaznila  korporaciju CBS a svi buduċi producenti su morali obratiti posebnu pažnju na izbor i ponašanje izvođača, kao i na  tekstualni kontekst njihovih  pjesama. Nakon ovog incidenta uvedeno je pravilo od  10 sekundi odložnog živog prenosa kako bi se američki gledalac zaštitio od bilo kakve vrste nemorala. Još jednom se potvrdilo da je sve relativno a posebno ono “LIVE” u uglu televizijskog ekrana.
 
 
Kako se Super Bowl XLVII uklopio u zadanu  šemu?  Pogledajmo, najprije, ono što mjerljivo. Nestanak struje, što je narušio perfekciju ovog spektakla, je trajao tačno 34 minute. “Gavrani” iz Baltimorea su pobjednici, a “Četrdeset devetke” iz San Francisca su ostali kratki za tri poena i pet neosvojenih  jardi. Rejting od 46.3, što reprezentira prosjek od 108.4 miliona gledalaca, je manji nego prošle godine za čitava tri procenta, ali dovoljno za treċe mjesto gledanosti svih vremena.  Ali,  ako ne na nivou televizije, granice se pomjeraju drugdje.  Istraživanja onih novih medijskih prostora otkrivaju čak 47.7 miliona komentara na Twitteru, Facebooku i drugim “socijalnim medijima” poslanih tokom utakmice.
 
Sve ostalo je otvoreno za subjektivne doživljaje iIi tumačenja: Da li je Alicia Keys unijela previše umjetničke slobode u interpretaciju himne, kome je Beyonce poslala tajni znak, da li su neke reklame rasističke ili da li se nacionalni osjeċaji mogu zloupotrijebiti i svesti na bolju prodaju automobila?
 
I sve dok je neko zaokupljen ovim pitanjima pa traga za odgovorima, Super Bowl je ispunio svoju funkciju.
 
 
 
Nedjelja popodne,  nogometni dan
zaboravio sam sat
sklapam oči, hvata me san
ja plovim baj baj
 
(AZRA “Nedjelja popodne”)